-
De laatste jaren zijn mijn vrouw en ik behoorlijk uit elkaar gegroeid. We doen steeds minder samen en seks hebben we bijna niet meer. Er is telkens wel weer een reden waarom we geen gezellig avondje samen kunnen hebben. De ene keer is ze moe, de andere keer is een van de kinderen ziek, of ze is nog te druk met het werk. Als ik haar aanraak draait ze weg. Ook heb geprobeerd om er met haar over te praten, en gevraagd of ze nog seksuele gevoelens heeft. Ze zegt dat ze alleen seks kan hebben als ze volledig ontspannen is. Maar in ons gezin is er altijd drukte en weinig momenten dat alle kinderen niet thuis zijn. Ik heb zelfs een keer een vrije dag genomen, maar toen gaf ze aan dat ze in haar hoofd te druk was met haar werk. Ik begin te twijfelen of ze wel seks met mij wil hebben. Kan het zijn dat ze op mij is uit gekeken? Ik word er moedeloos van. Als ik er weer over begin, zegt ze dat ik niet meer van haar hou en we dan beter met de relatie kunnen stoppen. Dat is echt niet zo. Het gaat mij niet alleen om de seks. Hoe kunnen we hieruit komen, want ik wil haar niet kwijt.
-
Sinds een jaar heb ik gevoelens gekregen voor een collega op het werk. Ze luistert altijd heel goed naar mij. Ze is zeer betrokken. Als ik vertel dat ik in het weekend iets ga doen met bijv. vrienden, vraagt ze op maandagochtend direct hoe is het geweest. Dit mis ik bij mijn huidige partner. Die is alleen maar negatief. Ik ben weer weg geweest. Het voelt alsof ze me geen plezier gunt. Ondertussen worden de gevoelens voor mijn collega steeds warmer. Ik weet me geen raad. Ik wil graag eens met iemand praten zonder dat mijn partner dit te weten komt. Kan ik anoniem met u spreken. Hoe gaat dat met betalen. Ik wil u naam niet op bankafschriften. Kan ik contant betalen? Ik wil gewoon mijn gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen ik ben nu erg onzeker aan het worden.
Ja, u kunt anoniem met mij spreken. De betaling kan ook contant. Samen onderzoeken we uw hulpvraag. Wat mist u in uw huidige relatie en hoe zou het voor u zijn als uw partner wel meer aandacht voor u zou hebben.
-
We groeien uit elkaar. Wij zijn 8 jaar samen en in het begin liep alles als vanzelf. Maar nu het laatste jaar lukken de meest eenvoudige dingen niet meer. We krijgen letterlijk over alles ruzie. We kregen laatst zelfs ruzie in de supermarkt over het merk aardbeienjam; huismerk of van een A-merk. Maar ook over grotere zaken zoals het vervangen van de auto, en waar gaan we op vakantie dit jaar. Het zijn allemaal moeizame gesprekken. Het begint eerst vriendelijk met overtuigen, maar slaat al gauw om in verwijten dat de ander altijd zijn zin doordrijft. Een gesprek kan soms wel een week door blijven gaan voordat we er over ophouden. Het is erg vermoeiend en vaak heeft het gesprek tot niets geleid en is de keuze nog niet gemaakt en laten we het maar zitten. Hierdoor doen we steeds minder leuke dingen samen, en sociale contacten worden nauwelijks meer onderhouden. Mensen vinden het ook niet meer leuk om bij ons te komen. Soms zitten ze midden in onze discussies. We lopen allebei op ons teentjes. Ook hebben we steeds minder seks. Het lijkt alsof we uit elkaar groeien en dat willen we niet, want we houden nog wel van elkaar. Hoe kunnen we hieruit komen?