-
Ons zoontje van 8 jaar komt de laatste tijd steeds stiller thuis. Ik vraag me af : moet ik me zorgen maken? Hij wil niet meer spelen met andere kinderen en trekt zich terug. Ik heb al met de school gesproken en gevraagd of dat hij misschien wordt gepest. Volgens de onderwijzeres is van pesten geen sprake. Ze weet dit zeker. Wat kan er met hem aan de hand zijn? Moet ik me zorgen maken? Wel is zijn opa een half jaar geleden plots overleden. Dit is voor de hele familie een heel verdrietige periode geweest. Vooral zijn oma had veel verdriet, en dat heeft ze nog steeds. Mijn zoontje had een goeie band met zijn opa. Moet hij het overlijden van zijn opa misschien nog verwerken? Is hij hier misschien nog niet overheen. Zou het daar mee te maken kunnen hebben? Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Is gezins-therapie misschien een idee voor ons, want misschien heeft mijn man het overlijden van zijn vader ook nog niet verwerkt? Mijn partner zegt dat hij het wel verwerkt heeft, maar wil er niet over praten. Ik vind het erg moeilijk, want ik zie hem en ons zoontje veel verdriet hebben. Moet ik me zorgen maken? Graag wil ik hier met u over praten.
-
We groeien uit elkaar. Wij zijn 8 jaar samen en in het begin liep alles als vanzelf. Maar nu het laatste jaar lukken de meest eenvoudige dingen niet meer. We krijgen letterlijk over alles ruzie. We kregen laatst zelfs ruzie in de supermarkt over het merk aardbeienjam; huismerk of van een A-merk. Maar ook over grotere zaken zoals het vervangen van de auto, en waar gaan we op vakantie dit jaar. Het zijn allemaal moeizame gesprekken. Het begint eerst vriendelijk met overtuigen, maar slaat al gauw om in verwijten dat de ander altijd zijn zin doordrijft. Een gesprek kan soms wel een week door blijven gaan voordat we er over ophouden. Het is erg vermoeiend en vaak heeft het gesprek tot niets geleid en is de keuze nog niet gemaakt en laten we het maar zitten. Hierdoor doen we steeds minder leuke dingen samen, en sociale contacten worden nauwelijks meer onderhouden. Mensen vinden het ook niet meer leuk om bij ons te komen. Soms zitten ze midden in onze discussies. We lopen allebei op ons teentjes. Ook hebben we steeds minder seks. Het lijkt alsof we uit elkaar groeien en dat willen we niet, want we houden nog wel van elkaar. Hoe kunnen we hieruit komen?
-
Ik ben nu 5 jaar gescheiden en ik maak me zorgen over mijn ex-partner en de kinderen. Mijn ex-partner heeft sinds een jaar een nieuwe vriendin en ik merk dat als de kinderen terugkomen ze stil en teruggetrokken zijn. Als ik dan vraag hoe het bij papa was dan zeggen ze weinig en als ik doorvraag lopen ze weg. De kinderen zijn 6 en 10 jaar oud. De kinderen kunnen bij mij vrij uit vertellen. Ze hebben hier geen negatieve ervaringen mee. Voordat mijn ex-partner een nieuwe vriendin had vertelde de kinderen altijd enthousiast wat ze samen met papa hadden gedaan. Ik heb nu het idee dat als de kinderen daar zijn ze aan hun lot worden overgelaten. Mijn oudste zoontje zei een keer dat de vriendin van mijn ex-partner rare dingen zegt. Ik durf niet verder aan de kinderen door te vragen en durf hier niet goed met mijn ex-partner over te praten omdat ik bang ben dat ik onze omgang verstoor en we straks weer problemen krijgen. Maar ik lig er ook over wakker, want ik weet nu niet wat er precies aan de hand is. Kunt u mij eens wat advies of raad geven hoe ik dit het beste kan aanpakken? Ik wil graag een afspraak maken.