-
Mijn vriend wil veel dingen samen doen en ik wil ook graag dingen alleen doen. Hij wil dat ik mee ga naar zijn sport en dan zit ik uren aan de zijlijn te kijken. Hij wil dat ik telkens mee ga naar zijn vrienden en familie. Ik heb daar helemaal geen zin in. Hij maakt hier telkens ruzie over. Maar het is toch niet normaal dat ik overal mee naar toe moet en hij nooit iets alleen doet. Als ik een keer met een vriendin uit ga, dan blijft hij thuis op me wachten. Als ik na afloop vraag wat hij heeft gedaan antwoordt hij televisiekijken en wat internetten. Hij gaat nooit alleen op iets leuks af. Altijd wil hij dat ik mee doe. De relatie benauwd me. Ik wil best dingen samen met hem doen, maar hij hangt teveel aan mij. Hij heeft ook weinig vrienden en komt uit een kleine familie. Het lukt ons niet om hier samen over te praten. We eindigen telkens weer in verwijten en ruzies. Ondertussen lijkt de relatie alleen nog maar te bestaan uit gezeur, verwijten en ruzies. Seks hebben we ook al niet meer. Ik ben die ruzies en verwijten nu echt zat. Hoe kunnen we het anders aanpakken?
-
Sinds een jaar heb ik gevoelens gekregen voor een collega op het werk. Ze luistert altijd heel goed naar mij. Ze is zeer betrokken. Als ik vertel dat ik in het weekend iets ga doen met bijv. vrienden, vraagt ze op maandagochtend direct hoe is het geweest. Dit mis ik bij mijn huidige partner. Die is alleen maar negatief. Ik ben weer weg geweest. Het voelt alsof ze me geen plezier gunt. Ondertussen worden de gevoelens voor mijn collega steeds warmer. Ik weet me geen raad. Ik wil graag eens met iemand praten zonder dat mijn partner dit te weten komt. Kan ik anoniem met u spreken. Hoe gaat dat met betalen. Ik wil u naam niet op bankafschriften. Kan ik contant betalen? Ik wil gewoon mijn gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen ik ben nu erg onzeker aan het worden.
Ja, u kunt anoniem met mij spreken. De betaling kan ook contant. Samen onderzoeken we uw hulpvraag. Wat mist u in uw huidige relatie en hoe zou het voor u zijn als uw partner wel meer aandacht voor u zou hebben.
-
Ik voel me er alleen voor staan. Wij zijn 10 jaar getrouwd. Mijn man heeft een drukke baan en we hebben samen besloten dat hij carrière zou maken. We hebben twee kinderen (4 en 7 jaar) en ik werk 2 dagen per week. Ik zorg voor de kinderen en het huishouden. In het begin was hij nog wel betrokken bij het gezin, maar nu heeft mijn man steeds minder belangstelling voor mij en de kinderen. Hij gaat ‘s ochtends vroeg de deur uit en komt pas laat thuis. Hij eet en is dan vaak moe, moet nog werken of hij gaat sporten. Dus ook de avonden voelen voor mij eenzaam. Op zaterdag doet hij vrijwilligerswerk en de zondag is voor hem een rustdag. Ook bemoeit hij zich niet met de praktische dingen. Ik moet altijd alleen de boodschappen doen, hij gaat niet mee winkelen en ook de klussen in huis moet ik zelf zien op te lossen. Ik moet werkelijk alles regelen. Ik voel me er alleen voor staan. Gesprekken hebben we steeds minder en we doen ook geen leuke dingen meer samen. We hebben steeds vaker irritaties en ruzies. Hoe kunnen we het samen weer gezellig hebben? Graag wil ik een afspraak maken voor relatietherapie. Ik hoop dat we snel terecht kunnen.