-
Ik heb last van enorme stress. Ik heb een erg drukke baan en thuis is het ook hectisch. We hebben twee jonge kinderen van 2 en 4 jaar. Mijn partner werkt 5 dagen en ik werk 4 dagen. De laatste tijd loopt het niet meer lekker thuis en op het werk. Ik heb steeds vaker last van uitbarstingen naar mijn partner toe. Ook naar de kinderen toe kan ik vreselijk uitvallen. Hierdoor ontstaan er vervolgens weer ruzies met mijn partner en ik raak steeds meer in de stress. De situatie thuis is voor ons allemaal niet prettig meer.
Mijn werkgever gaf laatst ook aan dat ik niet meer goed functioneer. Ik kan me niet goed meer concentreren en ik ben het laatste jaar vaker ziek. Ik heb last van nek en schouderklachten en ook beginnen er rugklachten te ontstaan. De huisarts geeft aan dat ik eens met een psycholoog moet gaan praten om wat aan de stress te doen. Er moet nu iets gaan veranderen, want ik ben bang dat anders mijn arbeidscontract ook niet verlengd gaat worden. En straks kom ik nog in een burn-out of zoiets terecht. Ik wil leren omgaan met mijn stress en eens samen met u kijken hoe ik anders met bepaalde situaties om kan gaan. Ik wil heel graag op korte termijn een afspraak maken.
-
Het loopt niet lekker meer. Ik heb me de afgelopen jaren steeds meer last van uitbarstingen. Ook begin ik soms spontaan te huilen. Ik ben de controle kwijt, en ik weet wel waar het door komt. Ik ben namelijk mijn hele leven al anderen aan het pleasen en dat ben ik letterlijk zat. Ik wil me niet meer wegcijferen. Mijn eigen gedrag maakt me erg boos en verdrietig. En dit uit ik nu ook naar anderen, maar mensen worden nu boos op mij. Ik wil voor mezelf opkomen en dat lukt dus niet op deze manier. Ik ben een type mens die altijd klaar staat voor een ander. Als collega’s aan mij vragen of ik even kan helpen dan zeg ik geen nee. Met mijn eigen werk kom ik dan vaak in tijdnood, en ben ik ’s avonds nog werk aan het inhalen. Ik hou dit niet langer vol. Ook in mijn prive leven sta ik altijd klaar voor anderen. Ik merk dat ik er weinig of niets voor terug krijg. Ik voel me vaak onbegrepen en niet gezien. Anderen hebben het niet door waar ik allemaal rekening mee hou. Ik cijfer mezelf compleet weg en als ik dat zeg wordt er niet naar geluisterd. Ligt het nou allemaal aan mij of … Graag wil ik een afspraak.
-
Ik ben nu 5 jaar gescheiden en ik maak me zorgen over mijn ex-partner en de kinderen. Mijn ex-partner heeft sinds een jaar een nieuwe vriendin en ik merk dat als de kinderen terugkomen ze stil en teruggetrokken zijn. Als ik dan vraag hoe het bij papa was dan zeggen ze weinig en als ik doorvraag lopen ze weg. De kinderen zijn 6 en 10 jaar oud. De kinderen kunnen bij mij vrij uit vertellen. Ze hebben hier geen negatieve ervaringen mee. Voordat mijn ex-partner een nieuwe vriendin had vertelde de kinderen altijd enthousiast wat ze samen met papa hadden gedaan. Ik heb nu het idee dat als de kinderen daar zijn ze aan hun lot worden overgelaten. Mijn oudste zoontje zei een keer dat de vriendin van mijn ex-partner rare dingen zegt. Ik durf niet verder aan de kinderen door te vragen en durf hier niet goed met mijn ex-partner over te praten omdat ik bang ben dat ik onze omgang verstoor en we straks weer problemen krijgen. Maar ik lig er ook over wakker, want ik weet nu niet wat er precies aan de hand is. Kunt u mij eens wat advies of raad geven hoe ik dit het beste kan aanpakken? Ik wil graag een afspraak maken.