-
Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb sinds 1 jaar een nieuwe partner. Ik heb twee zoontjes van 10 en 12 jaar oud. En hij heeft een dochter van 14 jaar en een zoon van 11 jaar. Ondertussen zijn onze ex-partners ook weer samen met een partner en kinderen. U begrijpt het is erg ingewikkeld. We hebben dus een nieuw samengesteld gezin. We hebben eens per 14 dagen de kinderen van mijn partner erbij en ik heb een co-ouderschap met mijn ex-partner. Dit co-ouderschap loopt redelijk goed. Zodra de kinderen van mijn nieuwe partner er in het lange weekend zijn gaat het hier tussen ons niet goed. Ik voel me op mijn tenen lopen. Vooral het contact met zijn dochter is moeilijk voor mij. Ze doet lelijk tegen me, snauwt tegen mij en als ik hier op een nette manier iets over zeg dan steunt mijn partner haar in plaats van mij. Ik voel me door zijn dochter uitgelachen. Het voelt allemaal zo naar aan. Het lijkt ondertussen een spel tussen ons geworden. Ik voel me heel verdrietig. Ik doe zo mijn best om het gezellig te hebben, om de harmonie te vinden, maar de simpelste dingen lukken niet. Graag zou ik met u praten over hoe we hier uit kunnen komen?
-
Ik vind het moeilijk om aan u uit te leggen want ik ben niet zo’n prater. Wij zijn nu 11 jaar samen en hebben twee kinderen, maar het voelt zo koud en stil. Mijn partner heeft een drukke baan en is ook niet zo’n prater. Hij praat niet graag over zijn gevoelens. Hij komt uit een gezin waar niet veel gecommuniceerd werd. In mijn familie wordt er ook niet veel gepraat over gevoelens, maar het voelde altijd wel warm aan. We zijn het dus beide niet gewend. In de begin jaren konden we nog wel af en toe wat gevoelens delen. En hoefde dat praten voor mij ook niet zo nodig. Echter nu we kinderen hebben vind ik het belangrijk dat we wel vaker met elkaar praten. Er hangt in huis vaak een enorme stilte. Soms voelt het alsof ik geen jas aan heb, zo koud doet het aan. We liggen samen in bed en raken elkaar niet aan. Die spanning is het moeilijkste. Ik ben vaak blij als hij de deur uit gaat, want dan zakt de spanning wat weg. Hij zal dat natuurlijk ook wel zo ervaren. Wij willen graag bij u in relatietherapie komen om te leren communiceren over onze gevoelens. We willen graag een afspraak met u maken.
-
Het loopt niet lekker meer. Ik heb me de afgelopen jaren steeds meer last van uitbarstingen. Ook begin ik soms spontaan te huilen. Ik ben de controle kwijt, en ik weet wel waar het door komt. Ik ben namelijk mijn hele leven al anderen aan het pleasen en dat ben ik letterlijk zat. Ik wil me niet meer wegcijferen. Mijn eigen gedrag maakt me erg boos en verdrietig. En dit uit ik nu ook naar anderen, maar mensen worden nu boos op mij. Ik wil voor mezelf opkomen en dat lukt dus niet op deze manier. Ik ben een type mens die altijd klaar staat voor een ander. Als collega’s aan mij vragen of ik even kan helpen dan zeg ik geen nee. Met mijn eigen werk kom ik dan vaak in tijdnood, en ben ik ’s avonds nog werk aan het inhalen. Ik hou dit niet langer vol. Ook in mijn prive leven sta ik altijd klaar voor anderen. Ik merk dat ik er weinig of niets voor terug krijg. Ik voel me vaak onbegrepen en niet gezien. Anderen hebben het niet door waar ik allemaal rekening mee hou. Ik cijfer mezelf compleet weg en als ik dat zeg wordt er niet naar geluisterd. Ligt het nou allemaal aan mij of … Graag wil ik een afspraak.